Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Μονοπάτι

.

Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που έχω την ανάγκη να βρω ένα μονοπάτι. Ένα μονοπάτι, που να μπορεί να με οδηγήσει σ’ έναν άλλο κόσμο, πιο όμορφο και πιο αληθινό απ’ αυτόν που συντηρώ.

Ένα μονοπάτι, που θα με οδηγήσει σ’ έναν κρυφό παράδεισο με παράξενα σπιτάκια και ανθρώπους που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα με μένα. Εκεί που τα μεγάλα λόγια δεν έχουν πραγματικά καμιά αξία.

Ένα μονοπάτι, που θα μπορεί να με πάει σε μια χαμένη πόλη, κρυμμένη ψηλά στα δύσβατα βουνά και της δεισιδαιμονίες του κόσμου, εκεί που τη νύχτα, τα όνειρα αντανακλούν το φως των αστεριών.

Ένα μονοπάτι, που θα μπορεί να με πάρει μακριά από την αλαζονεία, την οικονομική ύφεση και τους πολέμους στη μέση ανατολή. Ένα μονοπάτι που θα μπορεί να με φέρει πιο κοντά στον εαυτό μου.

3 σχόλια:

michael bouris είπε...

Ποιός θα διαγράψει ποιόν να δούμε.
Πολύ καλό.

kanenas είπε...

Είσαι με το ένα πόδι έξω.
Κανόνισε την πορεία σου!!!

starburst είπε...

Υπέροχο...