Τρίτη 7 Απριλίου 2009

true colors


Αν και ξέρω πως αυτή η ιστορία μπορεί να σας φανεί προϊόν νοσηρής φαντασίας, δεν έχω ούτε τα επιχειρήματα, ούτε την πρόθεση να σας πείσω για το αντίθετο. Απλά θα σας την διηγηθώ όπως την έζησα κι εσείς βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Πρώτα απ’ όλα όμως, πρέπει να ξέρετε πως δεν κάνω χρήση παραισθησιογόνων ουσιών και πως όλες αυτές οι μεταφυσικές θεωρίες για παράξενες δυνάμεις και πλάσματα μ’ αφήνουν αδιάφορο. Παρ’ όλα αυτά όμως, δεν ξέρω αν μπορώ να βασίζομαι στις αισθήσεις μου, δεν ξέρω αν αυτό το πλάσμα που μ’ επισκέπτεται τα βράδια υπάρχει στ’ αλήθεια ή είναι παιχνίδι του μυαλού μου.

Την πρώτη φορά που την είδα, ήταν μικρή σαν φασόλι, κάθονταν πάνω στο ender και μου χαμογελούσε. Η μήπως, δε χαμογελούσε; Δε μπορώ να θυμηθώ, έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε και δεν είμαι σίγουρος.
Την επόμενη φορά, είχε μεγαλώσει λίγο, ήταν πάλι πάνω στο πληκτρολόγιο και χόρευε. Τα πλήκτρα πατιόνταν κάτω από τα πόδια της και έβλεπα να σχηματίζονται λέξεις στην οθόνη. Ακατανόητες λέξεις μιας άγνωστης για μένα γλώσσας, ή τυχαία βήματα σ’ έναν κόσμο, που κάθε σου κίνηση πρέπει να ερμηνεύεται.
Μάλλον δεν ξέρει ούτε να γράφει, ούτε να μιλάει, ίσως δεν καταλαβαίνει καν αυτά που της λέω. Απλά έρχεται, με κοιτάζει για λίγο και μετά κρύβεται πάλι στο σκοτάδι. Αν κι έχει έρθει αρκετές φορές ως τώρα, δεν έχω να σας πω πολλά πράγματα γι αυτήν, δεν κατάφερα να μάθω πολλά, όσο κι αν προσπάθησα.

Από την τελευταία φορά που την είδα, έχει περάσει ένας μήνας. Ήταν σχεδόν μεσάνυχτα όταν εμφανίστηκε, φαίνονταν νυσταγμένη αλλά κάθισε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Δεν ξέρω γιατί, μπορεί με τον καιρό να με συνήθισε. Για να είμαι ειλικρινής, κι εγώ άρχισα να την συνηθίζω, πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να την περιμένει. Κάθισε λοιπόν πάνω στο πληκτρολόγιο, ακούμπησε τα χέρια στα γόνατα της και με κοίταζε. Έδειχνε πολύ ήρεμη. Την πλησίασα όσο περισσότερο μπορούσα και τη ρώτησα:

Τι είσαι, ποια είσαι, πώς σε λένε, γιατί έρχεσαι, πού μένεις, γιατί δεν μου μιλάς, χρειάζεσαι βοήθεια, τι μουσική ακούς, τι ομάδα είσαι, πεινάς, διψάς, μπορείς να κάτσεις επιτέλους κάπου αλλού γιατί θα μου χαλάσεις το πληκτρολόγιο;

Όταν τελείωσα τις ερωτήσεις, άκουσα την καρδιά της που χτυπούσε γρήγορα. Πήρε βαθιά ανάσα, μα δεν είπε τίποτα. Με κοίταξε με μια πρωτόγονη αγνότητα, που μ’ έκανε να νιώσω ένοχος και μετά χάθηκε πάλι στο σκοτάδι.
Τώρα φοβάμαι, μήπως έκανα κάποιο λάθος, μήπως είπα κάτι που δεν έπρεπε και δεν ξανάρθει ποτέ, μα αυτό που φοβάμαι περισσότερο απ’ όλα, είναι μήπως οι στιγμές που έζησα μαζί της δεν ήταν παρά μόνο ένα όνειρο που τελείωσε.

Τέλος, θα ήθελα να σας παρακαλέσω, αν ποτέ την συναντήσετε, μην της κάνετε κακό. Θα την συμπαθήσετε αμέσως. Μπορεί να μην φοράει φανταχτερά ρούχα με κεντημένες πούλιες και αστέρια όπως στα παραμύθια, μπορεί να μην έχει φτερά, μα είναι τόσο καλή…

31 σχόλια:

ntetzevou είπε...

Ισως ηρθε η ωρα να αρχισεις τις παραισθησιογονες ουσιες ;Ρ

kanenas είπε...

ntetzevou, Λες ε;
Δεν είναι κι άσχημη η ιδέα σου!!!

tuco είπε...

μπα,
στο δικό μου πληκτρολόγιο δε νομίζω να πατήσει. Δε μπορείς να φανταστείς πόση βρώμα έχει πάνω...

kanenas είπε...

Tuco, αποκλείετε το πληκτρολόγιο σου να είναι πιο βρόμικο απ’ το δικό μου!
Και πάνω που θα μάθαινε να κάνει και καμιά δουλειά, σηκώθηκε και έφυγε!
Τι να κάνεις, αυτά έχει η ζωή!

Unknown είπε...

να την προσέξετε, να αφήσετε τα δάχτυλά σας ελεύθερα πάνω στο πληκτρολόγιο, της αρέσει αυτό, νιώθει σαν να κάνει βόλτα σε δάσος, τα δάχτυλα είναι σα δάσος, ο ρυθμός της έμπνευσης είναι ένα τραγούδι ανέμου και της αρέσει. μετά κουρνιάζει μέσα στα δάχτυλα και κοιμάται.
καληνύχτα κανένα...

kanenas είπε...

Τελικά, είσαι γεννημένη ποιήτρια…
Καλημέρα ρε Ελένη.

Kleine wolke είπε...

Aν τη βρω να την κρατήσω παρακαλώ;

kanenas είπε...

Αν θέλει μπορείς αλλά μη μπερδεύεσαι δεν είναι γάτα!

Kleine wolke είπε...

Χαχαχαχαχαχα!!!
έπρεπε να σου είχα γράψει κι εγώ να αρχίσεις τα παραισθησιογόνα να δεις εσυ!:)

kanenas είπε...

Καλά μωρέ μια πλάκα κάναμε κι εμείς!
:* :* :* :*

Το έσωσα τώρα?

Loth είπε...

EΓΩ ΘΑ ΤΗ ΦΙΛΟΥΣΑ...ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΘΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΤΟΟΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΣΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ, ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΩ.
ΥΓ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟ ΚΑΝ...ΤΟ ΚΡΑΤΑΩ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΩΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ.
ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤΣ

kanenas είπε...

Αν ξανάρθει, θα το προσπαθήσω και που ξέρεις…

Υ.Γ. χαίρομαι πολύ που σου άρεσε ρε loth. :*

Spy είπε...

Εγώ την είδα τις προάλλες που πετάριζε στο παιδικό δωμάτιο, και τη ρώτησα αν θέλει να μείνει για βραδυνό. Έγνεψε ναι, κι αρχίσαμε να μιλάμε για παλιούς πολέμους και λιωμένες αγάπες. Μου φάνηκε πράγματι καλή.
Νύσταξε και της έστρωσα το καλό μας κρεβάτι. Την επόμενη το πρωί, με ξύπνησε με μια ανάσα στο αυτί και μου είπε πως δε θέλει να φύγει ακόμα.

Μη στενοχωριέστε σας παρακαλώ.
Θα την προσέχω και θα την προστατεύω με όλες μου τις δυνάμεις.

kanenas είπε...

Να μείνω ήσυχος δηλαδή!
Οκ…
Καλώς ήρθες spy και να την προσέχεις σαν τα μάτια σου σε παρακαλώ.

Aura είπε...

Tσα! Έχει τίποτα για μεσημεριανό;;;



(θα ήθελα πολύ να ήμουν ένα τέτοιο πλάσμα. Να χώνομαι στα πληκτρολόγια και όπου χωράει ο νους σου, να έκανα τους ανθρώπους ευτυχισμένους, και μετά να έφευγα για αλλού..πολύ θα το ήθελα)

kanenas είπε...

Είσαι.

Aura είπε...

Aν εγώ ήμουν περισσότερο ευτυχισμένη
και πάντα ερωτευμένη μόνο με τον εαυτό μου(στην τελική)

ίσως να ήμουν

ίσως και εφ όσων ..

kanenas είπε...

Αρκεί να το πιστέψεις. :*

Aura είπε...

Mπα; Πήραμε θάρρος και στέλνουμε και φιλάκια τώρα;

Kαταλάβατε γιατί προτιμώ τον πληθυντικό;

:)

Spy είπε...

Μα πείτε τα επιτέλους Aura.
Τόσο καιρό φωνάζω κι εγώ για τους πληθυντικοί...

kanenas είπε...

Όχι ρε παιδία, πολύ ξενέρωτος ο πληθυντικός!
Το ( :*) είναι η τελευταία μου ανακάλυψη και μου το έμαθε η ερωμένη του κηπουρού. Τώρα θα μου πείτε, δεν ανακάλυψα και την Αμερική.
Εντάξει μωρέ… πως κάνετε έτσι.

:* :* αυτό προβλέπεται στον πληθυντικό?
Καλή σας μέρα.

Aura είπε...

:):):)


ή μιλάμε για πληθυντικό
ή κλα...

kanenas είπε...

Αύρες:
Σας εύχομαι Καλά πάσχατα! :* :*


Προς όλους:
Καλά να περάσετε, καλό πάσχα και τα συναφή

Ανώνυμος είπε...

χαχαχα! η ερωμενη του κηπουρου πολυ θα ηθελε να ξερει πως να φτιάχνει χειραψιες αντι για φιλια, για να τα βγαλετε πέρα με τον κύριο Spy που μπλέξατε, αλλα μια και δεν, πάρτε να έχετε, για τις γιορτες και για την πραγματικά πανεμορφη ιστορία: :*****

επί λέξει είπε...

Πληθυντικό αριθμό; Καλά κάνεις και δεν τον χρησιμοποιείς. Βρήκες έναν ακόμα οπαδό σου. Αυτά είναι ξενόφερτα και τέλος πάντων προσωπική επιλογή. Δεν είναι λιγότερο ευγενής όποιος χρησιμοποιεί τον ενικό...Το αντίθετο.
Της έδωσες όνομα ή είναι κι αυτή "καμία"; Βέβαια, αντιλαμβάνομαι ότι η ανωνυμία σώζει (κατά το "η ευγένεια υποχρεώνει") και απτό παράδειγμα το "Ούτις" του Οδυσσέα. Αλλά αν τη συναντήσω, πώς να τη φωνάξω να της πω να γυρίσει σε σένα;

Καλώς σε βρίσκω.

Ανώνυμος είπε...

πάντως μια και το συζητάμε, εγώ θεωρώ τον πληθυντικό ιδιαιτέρως ερωτικό.. έχει κάτι.

:*

Aura είπε...

Έτσι είναι deadend mind. Δεν είμαστε ξενέρωτοι οι του πληθυντικού. Απλώς παιχνιδιάριδες:D


@kanenas
ξεμείνατε απο έμπνευση;

kanenas είπε...

Γεια σου ρε deadend.
Δεν πιστεύω ν’ αρχίσεις κι εσύ τους πληθυντικούς τώρα?
:*******

aa:
Άνθρωπε μου!!!
Πέστα, μπας και καταλάβουν οι ξενέρωτοι!
Όσο για το όνομα τις δεν το ξέρω ακόμη αλλά που θα μου πάει θα το μάθω κάποτε.
Καλώς ήρθες και σ’ ευχαριστώ για την συμπαράσταση στον σκληρό αγώνα κατά του πληθυντικού!

kanenas είπε...

Deadend: Μην συγχέεις καταστάσεις.
Επειδή ο κηπουρός σου μιλάει στον πληθυντικό, δεν σημαίνει πως αυτό είναι και ερωτικό! Πόσο ερωτικό θα ήταν να σου έλεγε:
Μπορώ να σας πιάσω το κωλαράκι;




Αύρα:
Ε, τώρα μπορεί και να το έσωσες!
:* :D

Ανώνυμος είπε...

κοίτα, δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι κηπουροί αλλά ο δικός μου θα συνδύαζε τον πληθυντικό αριθμό με ένα ωραιότατο υπονοούμενο, τύπου "Μπορώ να σας ρίξω ένα πότισμα;", ξεπερνώντας τον σκόπελο της ασυμβατότητας της δικής σου φράσης.

;) (πονηρό κλείσιμο ματιού)

kanenas είπε...

Τελικά, είστε μεγάλο κάθαρμα!!!