Against the day

.


Το να ανέχεται κανείς τους άφρονες είναι αναπόφευκτο,
αλλά μη μου ζητάτε να το κάνω ευχαρίστως.

Thomas Pynchon

न.डीएल्ही

Άφησε με να είμαι αυτό που θέλεις να είμαι.
Άφησε με να ζω αυτό που αγάπησες,
κι εγώ θα προσπαθώ να χρειάζομαι λιγότερα.

ταξίδι

Πιο πολύ κι από το ίδιο το ταξίδι
μου έλειψε η δυνατότητα να τ’ ονειρεύομαι
αυτές τις μικρές
ηλιόλουστες μέρες του χειμώνα.

ευτυχία

.


Μηρυκάζω αποσπάσματα από το παρελθόν
για να σε βρω.
Πάντα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά
σ’ έχω ανάγκη.
Μα θα ‘θελα πολύ να ξέρω ένα πράγμα.
Γιατί άραγε;

έτσι απλά

Μου λείπετε όλοι ρε…

Να θυμάσαι:

ένα φθινοπωρινό βράδυ

Χθες το βράδυ δεν μ’ έπαιρνε ο ύπνος με τίποτα. Φόρεσα το μπουφάν και τα παπούτσια μου και βγήκα στο μπαλκόνι. Ο καιρός ήταν γλυκός. Κάθισα σε μια καρέκλα, άναψα τσιγάρο και αφίσα τη σκέψη μου να ταξιδέψει.

Τ’ αστέρια φώτιζαν βρομερά κλιμακοστάσια, κεραίες και ηλιακούς θερμοσίφωνες, φώτιζαν τον καπνό του τσιγάρου, κι εκείνες τις σκέψεις που οι άκρες τους χάνονται στην απεραντοσύνη του κόσμου.

Όλα έμοιαζαν γαλήνια για μια στιγμή.