Ξέρω πως σε λίγες μέρες θα είσαι εδώ και ετοιμάζομαι να σε συναντήσω. Είσαι τόσο κοντά, που μπορώ να ακούσω ήδη τα βήματά σου, μπορώ να νιώσω την αγωνία σου πίσω από τον χρόνο που μας χωρίζει.
Έμεινα μήνες ολόκληρους μπροστά στον καθρέφτη. Έμεινα νύχτες με τον εαυτό μου για να δω ποιός πραγματικά είμαι και έψαξα βαθειά στις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής, ώσπου να βρω κάτι να σου προσφέρω.
Ισορροπώντας ανάμεσα σ’ αυτά που έφυγαν και σ’ αυτά που απέμειναν, είδα τα χρώματα σου ν’ αγγίζουν αόριστες σκέψεις του παρελθόντος, είδα το μέλλον στο βλέμμα σου, αν και ακόμη δεν ξέρει τίποτα ο ένας για τον άλλον.
Σε περιμένω λοιπόν. Σε περιμένω στην άκρη της ψυχής μου, για να σε δω που θα ‘ρχεσαι. Όταν νιώσεις τον αέρα στο πρόσωπό σου, άνοιξε τα φτερά σου και ζήσε με κάθε σου κύτταρο αυτό το παράλογο μα και τόσο γοητευτικό ταξίδι.
Ζήσε για ‘σένα… Πέτα μακριά, ma non troppo.
